سیستم فیبر نوری

الف سیستم فیبر نوری روشی برای انتقال اطلاعات با استفاده از فیبرهای نوری است که رشته های نازکی از شیشه یا پلاستیک هستند که می توانند نور را در فواصل طولانی حمل کنند. این سیستم ها به دلیل پهنای باند بالا، تضعیف سیگنال کم و مصونیت در برابر تداخل الکترومغناطیسی به طور گسترده در ارتباطات راه دور، شبکه و اتصال به اینترنت استفاده می شوند.
آیا هنگام استفاده از سیستم های فیبر نوری باید محدوده تحمل توان را در نظر بگیرم؟
بله، در هنگام استفاده از سیستم های فیبر نوری، محدوده های تحمل توان وجود دارد. سیگنال نوری در سیستم فیبر نوری ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی در طول فرآیند انتقال قرار گیرد، مانند از بین رفتن خود فیبر نوری، کیفیت اتصال، خمش، تغییرات دمای محیط و غیره. این عوامل می توانند باعث تغییر در قدرت سیگنال نوری، بر عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم تأثیر می گذارد.
برای اطمینان از عملکرد طبیعی سیستم های فیبر نوری، محدوده تحمل توان سیگنال های نوری باید در مراحل طراحی و استقرار در نظر گرفته شود. این به معنای انتخاب منابع نوری مناسب، آشکارسازهای نوری و سایر اجزای نوری است تا اطمینان حاصل شود که در محدوده عملیاتی سیستم عملکرد خوبی دارند. علاوه بر این، لازم است اقداماتی برای نظارت و تنظیم قدرت سیگنال نوری انجام شود تا اطمینان حاصل شود که سیستم همیشه در شرایط بهینه است.
در کاربردهای عملی، محدوده تحمل توان سیستم های فیبر نوری اغلب بر اساس الزامات کاربردی خاص و شرایط محیطی متفاوت است. بنابراین، تجزیه و تحلیل دقیق تحمل توان و تنظیم برای هر سیستم فیبر نوری خاص مورد نیاز است تا اطمینان حاصل شود که می تواند به طور قابل اعتماد الزامات عملکرد مورد انتظار را برآورده کند.

آیا سیستم های فیبر نوری تحت تأثیر تداخل الکترومغناطیسی اطراف قرار می گیرند؟
سیستم های فیبر نوری عموماً تحت تأثیر تداخل الکترومغناطیسی محیط قرار نمی گیرند. این به این دلیل است که سیستم های فیبر نوری به جای سیگنال های الکتریکی از سیگنال های نوری برای انتقال داده ها استفاده می کنند. هنگامی که سیگنال نوری در فیبر نوری منتقل می شود، از طریق اصل بازتاب کامل نور در داخل فیبر نوری منتشر می شود و هیچ تعامل مستقیمی با میدان الکترومغناطیسی خارجی ندارد. بنابراین سیستم های فیبر نوری در برابر تداخل الکترومغناطیسی بسیار مقاوم هستند.
با این حال، در حالی که فیبر به خودی خود در برابر EMI مصون است، سایر بخش‌های سیستم فیبر نوری مانند منابع نور، آشکارسازها و وسایل الکترونیکی ممکن است همچنان به EMI حساس باشند. این دستگاه‌ها ممکن است تحت تأثیر تشعشعات الکترومغناطیسی سایر دستگاه‌های الکترونیکی قرار گیرند که باعث کاهش عملکرد یا خطاهای داده می‌شود.
بنابراین، هنگام طراحی و نصب سیستم های فیبر نوری، اگرچه نیازی به در نظر گرفتن بیش از حد تأثیر تداخل الکترومغناطیسی بر خود فیبر نیست، اما همچنان لازم است از سازگاری الکترومغناطیسی کل سیستم اطمینان حاصل شود تا از مشکلات تداخل الکترومغناطیسی در سایر قسمت ها جلوگیری شود. . این ممکن است شامل استفاده از کابل های محافظ، چیدمان مناسب تجهیزات و سایر اقدامات حفاظتی الکترومغناطیسی باشد.
به طور کلی، سیستم فیبر نوری خود مقاومت بالایی در برابر تداخل الکترومغناطیسی دارد، اما در کاربردهای عملی همچنان باید به سازگاری الکترومغناطیسی کل سیستم توجه شود.