آیا سیم های وصله فیبر نوری می توانند انتقال سریع داده های اینترنت را فعال کنند؟

سیم پچ فیبر نوری می تواند انتقال سریع داده های اینترنت را در یک لینک خاص تحقق بخشد ، اما راندمان واقعی توسط چندین عامل محدود می شود. نکات اصلی به شرح زیر است:

1. قابلیت انتقال لایه فیزیکی
پشتیبانی از سرعت بالا:
تارهای پچ تک حالت (SMF) می توانند سیگنال های نوری 100G/400G را حمل کنند و نیازهای انتقال بین گره های اصلی را در شبکه های ستون فقرات برآورده کنند.
پرش های چند حالته (OM3/OM4) برای انتقال 10G/40G کوتاه (مانند اتصال تجهیزات در کابینت های مرکز داده) مناسب هستند.
تنگنا سرعت:
خود بلوز محدودیت سرعت ندارد ، اما سرعت انتقال در نهایت به عملکرد پورت دستگاه ها در هر دو انتها بستگی دارد (برای مثال ، یک Gigabit SFP که به یک درگاه ده گیگ وصل می شود ، فقط به عنوان گیگابیت مذاکره می شود).
اتصالات با کیفیت پایین (مانند آستین های سرامیکی خارج از مرکز) منجر به کاهش نور بیش از حد و کاهش اجباری در حین کار می شوند.

2. پایان محدودیت های پیوند پایان
عوامل تعیین کننده غیر بلوز:
انتقال اینترنت باید از تجهیزات سوئیچینگ مسیریابی عبور کند. بلوز فقط مسئول ارتباط فیزیکی بین تجهیزات است و در مسیریابی داده ها و پردازش پروتکل شرکت نمی کند.
انتقال داده های متقاطع با سیاست های بین المللی صادراتی و سیاستهای کنترل احتقان محدود است و مربوط به پرش ها نیست.
شرایط وابستگی کلیدی:
بلوز باید به دستگاه های دروازه ای که از ارتباط نوری پشتیبانی می کنند ، مانند سوئیچ های برنج اپراتور و مرکز داده ها ، متصل شوند.
انتقال از راه دور نیاز به تقویت کننده های رله دارد (خود پرش ها قابلیت بازسازی سیگنال را ندارند).

3. تفاوت در عملکرد در سناریوهای زندگی واقعی